.....

bazen dalar giderim gökyüzüne bazen düşünürüm niye bukadar yanlızım diye acaba bende mi hata nerde yanlıs yapıyorum ben.karmakarışığım...çok kötü müyüm yoksa bu dünyaya fazla mı iyiyim bilmiyorum...tek dileğim var onun önünede engellerin çıkmasını istemiyorum.insanlar içimi çok acıtıyorlar...artık öyle bir hal aldı ki duygularım aglamak istediğimde ağlayamıyorum...taşlaştım mı yoksaaa...ne oldugumu nasıl oldugumu bende bilmiyorum tam hersey düzeldi derken yeniden yaptıgım kaleler yerle bir oluyor.neden neden beceremıyorum bazı seylerı...hayat niye bazen bu kadar acımasız...hayatın hep kara yüzü çıkıyor karsıma...çok kırıyorlar beni çok incitiyorlar...kırıklarımı toplamak birleştirmek zaman alıyor ama gene ben bırlestırıyorum kırıklarımı.acaba ben bu kadar ayrıntılı dusundugum ıcın mı uzulen taraf oluyorum onuda bılmıyorum.cok ıcımı acıtıyorlar coook.keske ağlamanın bır faydası olsa..gozyaslarım bosa akıyor...bılıyoruıuuuummmm coook sıkıcı bır yazı oldu ama ben buaralar gercekten hıc ıyı deılım:(ağlamak rahatlatıyor bazen.buaralar cok yanlz hıssedıyorum...tam bır bosluktayım:S.artık olanlara uzaktan bakacagım artık benı uzenlerı bende uzecegım yada uzak tutacam kendımı...bu zor gunlerımde yanımda tek bir kişiyi istiyorum oda manevi annemden baskası deil.baana birtek o cok ıyı gelıyor,beni birtek o yürekten dinliyor ve anlıyor,beni kendime getirebilecek birtek o:)belki suan yanımda değil ama yüreği,kalbi,sevgisi ve desteği her zaman benimleeeee.iyiki varsın ömrümün en özeliiiiii canımın canııııı.ben bu gunlerı atlatacagım belkı bıraz zaman alacak ama ben bunları görerek aslında daha da güçleniyorum daha sağlam basıyor ayaklarım yere...dimdik duracam gelen tüm sıkıntılara karsı artıkk...gecsin şu günler artık...